สรุปผลการวิจัย

สัดส่วนของพื้นที่ป่าไม้ที่มีความเหมาะสมต่อการรักษาดุลธรรมชา ควรจะมีเนื้อที่ประมาณร้อยละ ๕๐ ของพื้นที่ทั้งหมดทั่วประเทศ ในส่วนของประเทศไทย รัฐบาลได้มีนโยบายกำหนดให้เหลือพื้นที่ป่าไม้ไว้ไม่น้อยกว่า ร้อยละ ๔๐ ของพื้นที่ประเทศไทย โดยหลักเกณฑ์ในการแบ่งพื้นที่ป่าไม้ออกเป็น ๒ ประเภท คือ
๑. ป่าเพื่อเศรษฐกิจ กำหนดไว้เพื่อการผลิตไม้และของป่าเพื่อประโยชน์ในทางเศรษฐกิจในอัตราร้อยละ ๒๕ ของพื้นที่ทั้งประเทศ
๒. ป่าเพื่อการอนุรักษ์ กำหนดไว้เพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ดิน น้ำ พันธุ์พืช พันธุ์สัตว์ป่าที่หายาก และป้องกันภัยธรรมชาติดันจะเกิดจากน้ำท่วม และการพังทลายของดิน ตลอดจนเพื่อประโยชน์ในการศึกษา วิจัย และนันทนาการของประชาชน ในอัตราร้อยละ ๑๕ ของพื้นที่ทั้งประเทศ

โครงการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้

จากการสำรวจพื้นที่ป่าไม้ของประเทศไทยพบว่า เนื้อที่ของป่าไม้ไม่ได้ลดลง อย่างรวดเร็ว ทั้งนี้เป็นผลมาจากากรตัดไม้ทำลายป่าเพื่อบุกเบิกพื้นที่ทำกิน การลักลอบตัดไม้เพื่อป้อนโรงงานอุตสาหกรรม การเร่งรัดดำเนินงานของโครงการต่าง ๆ เช่น การสร้างถนน สร้างเขื่อน โดยไม่คำนึงถึงการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้
นอกจากนั้นป่าไม้บางแห่งยังตกอยู่ในสภาพที่เสื่อมโทรม ไม่สามารถใช้ทำประโยชน์ได้